هیستومورفومتری پوست ماهی تیلاپیای نیل (Oreochromis niloticus) در مواجهه با غلظت‌های مختلف آمونیاک
کد مقاله : 1009-MSRICONF
نویسندگان:
حسن مروتی *1، معصومه رحمتی1، رحیم عبدی2
1گروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران
2گروه زیست شناسی دریا، دانشکده علوم دریایی، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر
چکیده مقاله:
توسعه آبزی‌پروری منجر به پیدایش روش‌های نوینی مانند آبزی‌پروری فشرده یا سیستم‌های گردش آب برای تولید پساب کشاورزی با غلظت بالای آلاینده‌های نیتروژنی شده اند. اما این آلاینده‌ها و پساب‌های شهری، صنعتی و کشاورزی برای آبزیان مضر بوده و باعث افزایش خسارت و اتلاف انرژی می‌شود. مطالعه حاضر با هدف بررسی هیستومورفومتری پوست ماهی تیلاپیا نیل در معرض غلظت‌های مختلف آمونیاک انجام شد. در این مطالعه، بچه‌های Oreochromis niloticus تهیه و برای سازگاری با شرایط جدید در وان نگهداری شدند و سپس هوادهی و تغذیه شدند. این آزمایش بر‌اساس افزایش حساسیت تیلاپیا نیل به آمونیاک انجام شد. سپس تست سمیت حاد بر روی ماهیان تیلاپیا در گروه آزمایش و کنترل به مدت 96 ساعت طبق دستورالعمل استاندارد انجام گردید. برای مطالعات سمیت زیر کشنده، 120 ماهی تیلاپیا نیل به چهار گروه، شامل سه گروه بر-اساس درصدهای مختلف LC50 96H (10، 20 و 30 درصد LC50 96H) و یک گروه کنترل دسته‌بندی شدند. گروه‌ها به مدت 14 روز در دمای ثابت و PH کنترل شده در معرض آمونیاک قرار گرفتند. در نهایت آنالیز بافت شناسی روی ماهیان انجام شد. داده‌های به ‌دست‌آمده نشان می‌دهد که غلظت بالای آمونیاک برای ماهیان سمی است و ممکن است باعث تغییر رنگ و رنگ پریدگی پوست شود. علاوه بر این، آسیب‌های بافتی و تغییرات رفتاری مختلفی گزارش شده است، به عنوان مثال کاهش اشتها، کاهش تحرک، تحرکات عصبی و بلع هوا از سطح آب، تسریع در تنفس و باز و بسته شدن پوشش آبشش که در نهایت منجر به مرگ در آبزیان می شود (05/0p<).
کلیدواژه ها:
آمونیاک، تیلاپیا نیل، آسیب شناسی، غلظت کشنده
وضعیت : مقاله برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است