| هیستومورفومتری آبشش ماهی تیلاپیای نیل (Oreochromis niloticus) در مواجهه با غلظت‌های مختلف آمونیاک |
| کد مقاله : 1012-MSRICONF |
| نویسندگان: |
|
حسن مروتی *1، معصومه رحمتی1، رحیم عبدی2 1گروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران 2گروه زیست شناسی دریا، دانشکده علوم دریایی، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر |
| چکیده مقاله: |
| مطالعه حاضر با هدف بررسی هیستومورفومتری پوست ماهی تیلاپیا نیل در معرض غلظت‌های مختلف آمونیاک انجام شد. در این مطالعه، بچه‌های Oreochromis niloticus تهیه و برای سازگاری با شرایط جدید در وان نگهداری شدند و سپس هوادهی و تغذیه شدند. این آزمایش بر‌اساس افزایش حساسیت ماهی تیلاپیا نیل به آمونیاک انجام شد. سپس تست سمیت حاد بر روی ماهیان تیلاپیا در گروه آزمایش و کنترل به مدت 96 ساعت طبق دستورالعمل استاندارد انجام گردید. برای مطالعات سمیت زیر کشنده، 120 ماهی تیلاپیا نیل به چهار گروه، شامل سه گروه بر‌اساس درصدهای مختلف LC50 96H (10، 20 و 30 درصد LC50 96H) و یک گروه کنترل دسته‌بندی شدند. گروه‌ها به مدت 14 روز در دمای ثابت و PH کنترل شده در معرض آمونیاک قرار گرفتند. در نهایت نتایج مطالعات میکروسکوپی آبشش ماهیان در معرض غلظت‌های مختلف آمونیاک به‌صورت مقایسه‌ای با ماهیان شاهد نشان‌دهنده ایجاد تغییرات و ضایعات در بافت آبشش بود. به‌طور‌کلی شدت این عوارض از تیمار با غلظت پایین به سمت تیمار با غلظت بالا بیشتر بوده است. علاوه بر این، آسیب‌های بافتی و تغییرات رفتاری مختلفی گزارش شده است، به عنوان مثال کاهش اشتها، کاهش تحرک، تحرکات عصبی و بلع هوا از سطح آب، تسریع در تنفس و باز و بسته شدن پوشش آبشش که در نهایت منجر به مرگ در آبزیان می شود. بنابراین پایش مقدار آمونیاک در محیط های پرورش آبزیان ضروری می باشد. |
| کلیدواژه ها: |
| آمونیاک، تیلاپیا نیل، بافت شناسی، آبشش |
| وضعیت : مقاله برای ارائه شفاهی پذیرفته شده است |
