مقایسه‌ی توزیع دمایی قائم آب در شرق تنگه هرمز، خلیج عمان
کد مقاله : 1057-MSRICONF
نویسندگان:
فرزانه محمدپور1، مریم سیوف جهرمی *2، صمد حمزه ئی3
1گروه غیرزیستی جوی و اقیانوسی، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان
2گروه علوم غیر زیستی جوی و اقیانوسی، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران
3پژوهشگاه ملی اقیانوس شناسی و علوم جوی، تهران، ایران
چکیده مقاله:
مطالعه‌ی پیش رو با هدف بررسی دمای آب در هنگام ورود و خروج به خلیج فارس انجام شده است. منطقه‌ی مورد مطالعه (طول جغرافیایی E°479/56 تا E°602/58 و عرض جغرافیایی N°875/23 تا N°019/27) آب‌های شرق تنگه‌ی هرمز و غرب خلیج عمان است. داده‌های مورد استفاده در این پژوهش داده‌های دما حاصل از گشت‌های میدانی راپمی در زمستان 2006 در 21 ایستگاه است. ابتدا در محیط نرم‌افزاری اکسل داده‌ها فیلتر شدند. داده‌های اندازه‌گیری به 7 ایستگاه مساوی در سه بخش از حوضه، به صورت بخش شمالی، میانی و جنوبی تقسیم شدند. سپس با کمک بسته نرم‌افزاری Ocean Data View با علامت اختصار ODV، مربوط به موسسه آلفرد وگنر (Alfred Wegener Institute)، کمیت دما ترسیم شد و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش به خوبی نشان می‌دهد که در ایستگاه‌های به موازات سواحل ایرانی ستون آب تا آخرین عمق اندازه‌گیری شده آمیخته می‌باشد؛ اما در آب‌های میانی و آب‌های به موازات سواحل عربی عمق لایه آمیخته حدودا 100 متر است و از این عمق به پایین لایه ترموکلاین در زمستان شکل می‌گیرد. گستره تغییرات دما در بخش میانی حوضه (C°5.247) نسبت به آب‌های نزدیک به سواحل شمالی (C° 1.446) و جنوبی (C°3.410) بیش‌تر است. این گرادیان شدید دما می‌تواند به علت وجود توده آب گرم و شور خلیج فارس (PGW) در هنگام خروج از تنگه در راستای بیش‌ترین عمق باشد. نمودارهای ایستگاهی و پراکندگی نیز ضمن تایید وجود آب گرم در اعماق بیش از 150 متر به وجود توده آب PGW اشاره دارد.
کلیدواژه ها:
تنگه‌ی هرمز، خلیج عمان، مکران، خلیج ‌فارس، توده آب خلیج فارس، دما، ODV
وضعیت : مقاله برای ارائه شفاهی پذیرفته شده است