آلودگی بصری در منظر ساحلی
کد مقاله : 1092-MSRICONF
نویسندگان:
حامد احمدی1، حسن دارابی *2
1دانشکده محیط زیست / دانشگاه تهران / تهران /ایران
2دانشکده محیط زست / دانشگاه تهران / تهران / ایران
چکیده مقاله:
با توجه به اینکه کشور ایران دارای خطوط ساحلی زیادی با تنوع اقلیمی و اجتماعی متفاوت می‌باشد لذا نیازمند توجه ویژه به پتانسیل‌های موجود و ارتقاع کیفیت بصری در طراحی و برنامه‌ریزی محیط و منظر می‌باشد، گذراندن اوقات در محیط های طبیعی می‌تواند احساس سرزندگی را در افراد ایجاد کند. سیمای سرزمین به عنوان یکی از منابع طبیعی مهم، از نظر اجتماعی و اکولوژیکی حائز اهمیت است، که بر وضعیت روحی و ذهنی افراد به‌طور فراوانی اثر می گذارد. یکی از معضلات اصلی در خطوط ساحلی ایران عدم توجه به حفظ زیبای بصری در محیط و منظر طبیعی ساحلی و تداخل عوامل انسان ساخت و تخریب منظر می‌باشد، این امر باعث کاهش جذب گردشگر و عقب افتادگی در این صنعت پول‌ساز در بین همسایگان خود می‌باشد که از لحاظ اقتصادی مورد توجه می‌باشد. از آنجا که پهنه ساحلی جز پهنه طبیعی بوده لذا آلودگی بصری در منظر ساحلی تنها محدود به آلودگی بصری مصنوعی نبوده و در بخش طبیعی نیز دارای آلودگی‌هایی می‌باشد که در ارتباط تنگاتنگی با سایر آلودگی‌ها فعالیت‌های انسانی شامل فعالیت‌های صنعتی، شهرنشینی و تفرج نامتوازن و ... می‌باشد. ما در این پژوهش با توجه بر اصول منظرین به آسیب شناسی و ارائه راهکارهایی مبتنی بر افزایش کیفیت محیط و منظر با تکیه به مباحث آلودگی بصری در پهنه ساحلی پرداخته ایم.
کلیدواژه ها:
آلودگی بصری، طراحی منظر، منظر ساحلی
وضعیت : مقاله برای ارائه شفاهی پذیرفته شده است